6,5.
To było interesujące doświadczenie. Od początku wiemy, kto jest wyłudzaczem oraz mordercą więc wcale nie zgadujemy tego z policją. Jednocześnie czekamy, aż ktoś zainteresuje się młodą stażystką i uwierzy w znalezione przez nią powiązania, zanim kolejnej kobiecie stanie się krzywda.
Obserwowanie grupy kobiet, które w swej samotności są w stanie uwierzyć komuś takiemu jak Adam budzi w czytelniku sprzeczne uczucia. Z jednej strony jest przerażające – pamiętając, że książka oparta jest na faktach - a z drugiej irytujące, bo przecież panie dostawały tyle sygnałów od ludzi wokół i same wiedziały o wszelkich romansach, a mimo tego nadal o niego walczyły. Natomiast sam proces fałszowania podpisów i słuchanie dziwacznych usprawiedliwień, które nadal nie uruchomiły lampki ostrzegawczej w ich głowach powodował, że naprawdę myślałam o nich jak najgorzej. Z drugiej żadna z tych kobiet nie zasłużyła na śmierć więc budziły moje współczucie i nie chciałam żeby ginęła kolejna osoba.
Chyba najbardziej uderzyła we mnie postać Zosi. Mam wrażenie, że autorka najlepiej ją wykreowała.
Męczyły mnie podrozdziały, w których Adam spotykał się z kobietami. Miałam wrażenie, że są bardzo monotonne, każda dziewczyna wybrzmiewa w nich tak samo, a do tego dialogi męczyły mi mózg. ,,Bejba”/,,skarba” , a do tego dziwne odzywki oraz zdania. Myślę, że w życiu realnym nikt takich słów nie używa podczas rozmowy. Mam nadzieję. Mam wrażenie, że potem dialogi idą już w lepszą stronę, ale początkowe kilkadziesiąt stron bolało.

6,5.
To było interesujące doświadczenie. Od początku wiemy, kto jest wyłudzaczem oraz mordercą więc wcale nie zgadujemy tego z policją. Jednocześnie czekamy, aż ktoś zainteresuje się młodą stażystką i uwierzy w znalezione przez nią powiązania, zanim kolejnej kobiecie stanie się krzywda.
Obserwowanie grupy kobiet, które w swej samotności są w stanie uwierzyć komuś takiemu...

Wydawałoby się, że to po prostu kolejny świetnie napisany, wciągający kryminał, tylko fikcja literacka, książka która totalnie pochłania czytelnika. Jednak fakt, że jest to historia oparta na prawdziwych wydarzeniach mrozi krew w żyłach i otwiera oczy jak bardzo można być łatwowiernym i zaślepionym, gdy pragnie się miłości i docenienie.

Wydawałoby się, że to po prostu kolejny świetnie napisany, wciągający kryminał, tylko fikcja literacka, książka która totalnie pochłania czytelnika. Jednak fakt, że jest to historia oparta na prawdziwych wydarzeniach mrozi krew w żyłach i otwiera oczy jak bardzo można być łatwowiernym i zaślepionym, gdy pragnie się miłości i docenienie.

"Krew w piach" to pierwsza książka autorstwa Katarzyny Bondy, którą miałam okazję przeczytać. Z tego powodu na wstępie muszę docenić niezwykłą umiejętność autorki do zgrabnego łączenia w jednej publikacji złożoności powieści kryminalnej oraz rozwinięcia w ciekawy sposób wątków romantycznych, tak charakterystycznych dla romansów.

Przechodząc już do samej książki "Krew w piach" - najbardziej na uznanie zasługują wykreowani bohaterowie. Autorka przedstawiła ich niesamowicie realistycznie, być może pomogło to, że sprawa wydarzyła się naprawdę, a Bonda poświęciła wiele czasu na odczytanie jej akt. Główny anty-bohater jest tak napisany, iż faktycznie budzi grozę. Po przeczytaniu o nim, z pewnością czytelnicy będą w stanie szybciej zwrócić uwagę na "czerwone flagi" u potencjalnych partnerów.

Na wzmiankę zasługuje też przyjęta przez Bondę perspektywa. Zdaje się, jakby chciała przedstawić tą okrutną sprawę, nie od strony naszego czarnego charakteru, ale jego kochanek. Autorka w ten sposób tłumaczy jego ofiary, pewnie przez swoje rodziny nie rozumiane, bo w końcu - "jak mogły dać omamić się takiemu mordercy?". Kobiety w tej książce z pozoru zdają się słabe, bo uległy, jednak ostatecznie wyłania się obraz kobiecej siły. To właśnie zeznania kochanek Szulca, spryt i zimna krew jego narzeczonej oraz wytrwałość pewnej dziennikarki, doprowadziły do jego ujęcia.

"Krew w piach" to z pewnością książka dla szerokiego grona odbiorców. Spodoba się zarówno fanom true crime, jak i osobom, które preferują romansy.

"Krew w piach" to pierwsza książka autorstwa Katarzyny Bondy, którą miałam okazję przeczytać. Z tego powodu na wstępie muszę docenić niezwykłą umiejętność autorki do zgrabnego łączenia w jednej publikacji złożoności powieści kryminalnej oraz rozwinięcia w ciekawy sposób wątków romantycznych, tak charakterystycznych dla romansów.

Przechodząc już do samej książki "Krew w...

Sięgnęłam po tę książkę po wysłuchaniu wywiadu z autorką, który był zachęcający, ale sama książka mnie nie zachwyciła.

Sięgnęłam po tę książkę po wysłuchaniu wywiadu z autorką, który był zachęcający, ale sama książka mnie nie zachwyciła.

dobra ksiazka

dobra ksiazka

Książka jest mocna i czytało się z wielką przyjemnością i bez nudy. Fakt, że jest to inspirowane prawdziwą historią powoduje, że emocje są jeszcze większe. Lubię dużo dialogów i dynamikę, a tutaj wszystko było. Jedynie ciężko mi uwierzyć, że te kobiety mogły dać się aż tak omamić i nie widzieć, że ten człowiek jest zły i to co kazał im robić też normalne nie było… Cóż , na pewno ten zaburzony człowiek wiedział gdzie uderzać, żeby trafiło na podatny grunt.

Polecam!

Książka jest mocna i czytało się z wielką przyjemnością i bez nudy. Fakt, że jest to inspirowane prawdziwą historią powoduje, że emocje są jeszcze większe. Lubię dużo dialogów i dynamikę, a tutaj wszystko było. Jedynie ciężko mi uwierzyć, że te kobiety mogły dać się aż tak omamić i nie widzieć, że ten człowiek jest zły i to co kazał im robić też normalne nie było… Cóż , na...

Szokująca historia a wydarzyła się faktycznie...

Szokująca historia a wydarzyła się faktycznie...

Jeśli zaczniecie czytać tę książkę i tak jak ja nie będziecie czuli, że was wciąga, to dajcie jednak jeszcze jej szansę. Ja dałam i właśnie piszę swoje odczucia! To moja druga styczność z twórczością pani Bondy (pierwszą była Sprawa Niny Frank”, z którą się nie polubiłyśmy, niestety, nie wiem kiedy sięgnę po dalsze tomy...) i uważam, że było znacznie lepiej. Nie ma tu opisów zbrodni, nie leje się krew, ani nie latają kończyny ludzki. Nie ma tutaj również osobliwego śledczego, który badałby wszystko wzdłuż i wszerz. Jest amant, wodzący za nos dużo kobiet; są kobiety, dające się wodzić, a z upływem czasu coś im jednak zaczyna nie grać; jest młoda dziennikarka, próbująca zwrócić uwagę na tajemnicze zaginięcia i wciąga w to, z pozytywnym skutkiem, ciężarną policjantkę. Jak główny bohater nie gubił się w tych wszystkich matactwach i imionach, tylko on to wie. Ja osobiście spotkałam się z jego sylwetką po raz pierwszy, może kiedyś coś słyszałam, ale nie zgłębiałam tematu. Po tej lekturze myślę, że moje zainteresowanie wzrośnie i sprawdzę inne źródła mówiące o pierwowzorze Adama Szulca.

Jeśli zaczniecie czytać tę książkę i tak jak ja nie będziecie czuli, że was wciąga, to dajcie jednak jeszcze jej szansę. Ja dałam i właśnie piszę swoje odczucia! To moja druga styczność z twórczością pani Bondy (pierwszą była Sprawa Niny Frank”, z którą się nie polubiłyśmy, niestety, nie wiem kiedy sięgnę po dalsze tomy...) i uważam, że było znacznie lepiej. Nie ma tu...

Kolejny raz nie trafia do mnie powieść K. Bondy. Brak konsekwencji i realizmu. Nie polecam.

Kolejny raz nie trafia do mnie powieść K. Bondy. Brak konsekwencji i realizmu. Nie polecam.

Sweet, sweet Tulipan....... Bardzo ciekawa książka, zwłaszcza, iż opierała się na faktach. Ten facet chyba prowadził jakiś "rejestr", żeby tych kobiet nie pomylić! Stan, leser i szuka! Cóż....szkoda tych kobiet, ale i tak (niestety) w życiu bywa. Polecam!

Sweet, sweet Tulipan....... Bardzo ciekawa książka, zwłaszcza, iż opierała się na faktach. Ten facet chyba prowadził jakiś "rejestr", żeby tych kobiet nie pomylić! Stan, leser i szuka! Cóż....szkoda tych kobiet, ale i tak (niestety) w życiu bywa. Polecam!